Zdarzyło się Wam spacerować po rynku w Rzepinie? To właśnie dawne niemieckie Reppen. Jakie ciekawostki kryje w sobie to miejsce?
To jeden z najstarszych i jednocześnie najmniej widoczny na pierwszy rzut oka zabytek miasta. Owalnicowy średniowieczny układ podzielony na kwartały zamknięty jest w tzw. „16 rogach” pomiędzy przecinającymi się pod kątem prostym ulicami rzepińskiej starówki. Pomimo sporych strat w zabudowie tego obszaru, związanych z okresem działań II wojny światowej oraz powojennej dewastacji i grabieży prowadzonej przez Armię Czerwoną, nadal bardzo dobrze czytelny jest jego układ urbanistyczny.
Jeśli chodzi o układ obronny, miasto nigdy nie miało typowych murów i masywnych umocnień. Od wschodu naturalną ochronę i zabezpieczenie dawnego Reppen stanowiła przebiegająca południkowo rzeka Ilanka (niem. Eilang), tworząca wówczas wokół swojego koryta obszar mocno zabagniony i zarośnięty, praktycznie niemożliwy do przedarcia się. Z pozostałych stron miasto otoczone było potrójnym pasem wałów ziemnych (z drewnianymi umocnieniami) z dwiema fosami, które w XVIII wieku zasypano. Na ich miejscu założono ogrody. Miasto posiadało także dwie bramy: Ośnieńską na północy i Młyńską na południowym wschodzie.
Ważnym zabytkiem centralnie położonym w obrębie omawianego obszaru, będącym pozostałością po dawnej, miejskiej zabudowie jest historyczny ratusz powstały w latach 1882-1883. Budowla ta została wzniesiona w miejscu wcześniejszego, ryglowego ratusza z XVII w. zniszczonego podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Budynek ratusza, w którym mieści się obecnie siedziba władz miejskich, został także poważnie zniszczony podczas II wojny światowej. Pozostały z niego praktycznie same mury. Odbudowany został dopiero w latach 1950-1960.
Jeśli chcieliby Państwo zainteresować nas ciekawym tematem, zapraszamy do bezpośredniego kontaktu pod adresem damian_utracki@op.pl lub tel.: 608 750 175 albo pod adresem naszej skrzynki redakcja@pograniczelubuskie.pl (D.Utracki).
Damian Utracki – absolwent studiów doktoranckich Uniwersytetu Zielonogórskiego. W swoich badaniach naukowych zajmuje się procesami polonizacji i repolonizacji nazw miejscowych na historycznej Ziemi Lubuskiej (powiat słubicki i sulęciński). Jest także popularyzatorem aktywnego trybu spędzania czasu wolnego, w tym zwłaszcza turystyki rowerowej. Stara się kultywować wiedzę o naszej małej ojczyźnie, którą chętnie podzieli się z Czytelnikami (red.).
