Dla fanów powieści historycznych

„Biały zamek” Orhana Pamuka to baśniowa opowieść osadzona w XVII-wiecznych realiach. Opowiada o wszechstronnie wykształconym Wenecjaninie, który porwany przez Turków zostaje niewolnikiem sułtańskiego doradcy – Hodży

Obaj bohaterowie są fizycznie niezwykle podobni. Dla siebie są niczym własne odbicie w lustrze. Ale to nie jedyne podobieństwo. Łączą ich również wspólne pasje, głód wiedzy, dążenie do ciągłego doskonalenia własnych umiejętności. W pewnym momencie czytelnik traci orientację i nie potrafi już stwierdzić, który jest którym.
Sam autor również nie ułatwia nam zadania, jak podkreślili nasi klubowicze podczas dyskusji. Choć autor na końcu swojego dzieła zamieszcza krótką notę, w której próbuje wyjaśnić mechanizm powstawania „Białego zamku” przyznaje: – Ja sam też nie wiem, czy rękopis (…) został napisany przez włoskiego niewolnika, czy też przez osmańskiego Hodżę. Poprzez tak sprytny wybieg autor sprawił, że czytelnik czytając ma wrażenie, że śni.
Czy książka przypadła do gustu naszym klubowiczom? Z pewnością nie należy do tych łatwych, które chwytamy jednym haustem. Brak dialogów znacznie spowalnia czytanie. Jak każda książka i ta powieść znalazła swoich entuzjastów i przeciwników.
Z pewnością będzie dobrym kąskiem dla pasjonatów powieści historycznych.
MAŁGORZATA DOBOSZ
moderator DKK
BPMiG Słubice